Tribina: Svjetsko-istorijska obzorja crnogorskog 13. jula 1941. – Prof. dr Radovan Radonjić

Posted on 18. Jul, 2015 by Vesko Pejović in Gradske aktuelnosti, Kultura, Valorizacija prošlosti

Matica crnogorska Ogranak Cetinje, povodom Dana državnosti, u četvrtak 16. jula u 19 sati, u svojim prostorijama (Njegoševa br. 100) organizovala je tribinu Prof. dr Radovana Radonjića na temu: Svjetsko-istorijska obzorja crnogorskog 13 jula 1941. godine. Nakon muzičke numere „MAĐARSKA FANTAZIJA“ čiji je autor JOHAN KASPAR MERTZ koju je izveo jedan od najdarovirijih mladih crnogorskih gitarista Petar Dobričanin i pozdravne riječi Luke Lagatora, akademik Radonjić je (1 h) veoma nadahnuto govorio o 13 julu kao datumu bez presedana u cjelokupnoj crnogorskoj, odnosno evropskoj istoriji 20. vijeka.

-Tog dana, Crna Gora – koju su mnogi do tada, uz svo poštovanje njene slavne istorije, smatrali nekom vrstom prostorne, demografske, ekonomske i vojne “statističke greške” – postala je postojbinom Big Benga spram kojeg se cjelokupno njeno evropsko okruženje, i ne samo ono, doima kao greška istorije. Jer iz nje, tog momenta, počinju snažno i uvjerljivo da se šire – jednako prema evropskim fašističkim velesilama kao i prema evropskim zemljama koje pregažene njihovom čizmom stenju u etičkoj i političkoj nemoći da im pruže makar i najmanji otpor – dva koncentrična kruga ispunjena vanjskopolitičkim i unutrašnjepolitičkim sredstvima i sadržajima kojima se, u obje te ravni, jedino može preći Rubikon pogrormaške čovjekove ugroženosti. Mala zemlja je velikim silama, koje su joj 13. jula 1878. godine, na Berlinskom kongresu, s ne baš prevelikim entuzijazmom, “priznale” zasluženo stečeni međunrodnopravni subjektivitet – da bi je nepune četiri decenije nakon toga, međusobno i same duboko podijeljene i ratno zavađene, združeno i zdušno grubo ponizile i obezdržavile – Trinaestog jula 1941. godine uzvratila onako kako jedino ona zna i umije: legenradnim junaštvom svog naroda, za koje Đuzepe Garibaldi kaže da “čini čast čovječanstvu”, što znači da je bilo ljepše i uvjerljivije čak i od onoga zbog kojeg su Francuzi Crnu Goru, nakon čuvenog rata s Otomanskom imperijom 1862. godine, nazvali domovinom junaka “koji čine čast svim slobodoljubivim narodima”. Radilo se ujedno i o viteštvu utemeljenom na osebujnom etičkom poretku, dovoljno moćnom da u tet a tet suočavanju sa fašizmom, od čije je sile drhtala čitava Planeta, pokaže ko je zapravo velik, kako se to postaje i ostaje, te kome svijet u tom pogledu duguje prvu počast i najviše priznanje…

Kako smo za Vas poštovani čitaoci obezbijedili video snimak u ovom prilogu pored kratkih biografija glavnih aktera objaviću i nekoliko fotosa kako bih vam dočarao atmosveru ove večeri.

Iz biografije Prof. dr Radovana Radonjića:

Radovan Radonjić rođen je 13. XII 1936. na Njegušima. Završio Višu pedagošku školu i Fakultet političkih nauka. Magistrirao (1969) i doktorirao (1973) na Fakultetu političkih nauka u Beogradu. Redovni profesor univerziteta i redovni član Dukljanske akademije nauka i umjetnosti. Voditelj prve Škole demokratije i osnivač prve Škole retorike u Crnoj Gori.

Bio dekan Pravnoga fakulteta u Podgorici i Kulturološkoga fakulteta na Cetinju, šef Katedre za sociološke nauke i rukovodilac postdiplomskih studija na Pravnome fakultetu u Podgorici, profesor na Muzičkoj akademiji, Fakultetu dramskih umjetnosti i Fakultetu likovnih umjetnosti, Fakultetu političkih nauka, Centru za međunarodne studije Univerziteta Crne Gore, Univerzitetu „Mediteran“ i Fakuletetu za državne i evropske studije.

Oblasti naučnog interesovanja i rada: politički odnosi u Evropi (posebno u evropskom radničkom pokretu); pravna i politička misao; sociologija prava; retorika.

Objavio više od pedeset knjiga (od kojih su znatan dio univerzitetski udžbenici) i nekoliko stotina stručnih i naučnih radova (više od 50 prevedeno je na svjetske jezike – engleski, francuski, ruski, italijanski, japanski, njemački, kineski).

Dobitnik Nagrade oslobođenja Cetinja (1973), Trinaestojulske nagrade Crne Gore (1975), Nagrade oslobođenja Titograda (1980).

Odlikovan Ordenom rada sa zlatnim vijencem i Ordenom Republike sa srebrnim vijencem.

Iz biografije Petra Dobričanina:

Petar Dobričanin je rođen 01.04.1988. godine u Podgorici gdje je završio Nižu i Srednju muzičku školu u klasi prof. dr Srđana Bulatovića u čijoj klasi je završio i Muzičku akademiju na Cetinju.

Sa svojih 11 godina održao je prvi solistički koncert na gitari.

Brojne su nagrade sa republičkih i međunarodnih takmičenja kao i koncerti među kojima su mu najdraži u Makarskoj, Novom Sadu (Sinagoga), Beogradu (SKC), Beču i Podgorici (KIC).

Usavršavao se na seminarima kod najeminentnijih profesora današnjice kao što su: Oskar Gilja, Marco Tamayo, Goran Krivokapić, Vera Ogrizović, Gaelle Solas, Marcyn Dylla, itd.

Već sedam godina radi u muzičkim školama širom Crne Gore a trenutno je zapošljen kao profesor u Muzičkim školama „Vasa Pavić“ u Podgorici i „Petar II Petrović Njegoš“ u Baru.

Evo linka za video snimak ove večeri:

https://www.youtube.com/watch?v=lZYzDnHL7qQ

Vesko Pejović